راه چاره برای جلوگیری از رابطه‌ی دوستی قبل از ازدواج چیست؟
عده زیادی از دختران برای هم‌رنگی با دوستان و فاصله گرفتن از سنت‌ها، به درخواست‌های دوستی پاسخ مثبت می‌دهند و امیدوارند که این دوستی به ازدواج ختم شود.
ازدواج‌های امروزی، فرد محورتر است. یعنی دختر و پسر پیش از آنکه پای خانواده‌ها به میان بیاید، تصمیم به شناخت هم‌دیگر می‌گیرند و وقتی مطمئن شدند این آشنایی عاقبت خوبی در پی خواهد داشت، ماجرا را رسمی و علنی می‌کنند. این آشنایی برای عده‌ای جدی است و برای عده‌ای بیشتر فرم دوستی‌های گذرا را دارد که شاید به ازدواج ختم شود و شاید هم نه!
تفاوتی که بیشتر در دختران و پسران در اوایل جوانی به چشم می‌خورد، در مورد هدف از رابطه دوستی با جنس مخالف است.
دختران معمولا تصور می‌کنند که برای یافتن همسر مناسب باید در یک رابطه احساسی با پسران دخیل شوند. اما واقعیت این است که در اکثر مواقع پسرانی طالب ارتباط دراز مدت، پنهانی، و احساسی و عاطفی با دختران هستند که شرایط ازدواج را ندارند و مایلند این خلاء را با یک رابطه دوستانه با یک یا چند دختر پر کنند و برای این‌کار از دادن قول ازدواج اِبایی ندارند!
در این شرایط، طولانی شدن دوستی، عمق گرفتن آن و نزدیک شدن بسیار زیاد دختر و پسر به هم، برای دختران معنای قطعی شدن ازدواج را دارد. مثلا دختر خانمی فکر می‌کند حالا که ۶ سال با یک نفر دوست بوده، امکان ندارد بتواند بدون او زندگی کند و بی شک طرف مقابل هم او را برای ازدواج در نظر دارد. این درحالی است که از نگاه پسرها (اگر نگوییم همه، باید بگوییم اکثریت قریب به اتفاق آن‌ها) طولانی شدن یک رابطه دوستی که خانواده‌ها از آن اطلاع ندارند، به معنی گذرا بودن آن رابطه است و به محض فراهم شدن شرایط ازدواجشان، یا به محض آنکه با فردی موجه‌تر و مناسب‌تر از شما رو به رو شوند، رابطه دوستی‌شان را خاتمه می دهند!
راه چاره چیست؟
- بدون پنهان کاری و وعده و وعید باید موضوع را با خانواده‌ها در میان بگذارید.
- بهتر است علنی شدن رابطه در روزهای اول آشنایی باشد در غیر این‌صورت حداقل یک ماه بعد از آشنایی و کسب شناخت مقدماتی از هم‌دیگر موضوع را به خانواده‌ها اطلاع داده و بقیه شناخت‌تان را به دوران نامزدی رسمی یا غیر رسمی واگذار کنید.
- اگر شرایط یکی از طرفین برای ازدواج یا رسمی شدن نامزدی آماده نیست، از همان ابتدا موعدی را برای علنی کردن رابطه مشخص کنید. متناسب با این موعدی که در نظر گرفته‌اید، شدت و عمق رابطه یا میزان دیدارها و صحبت‌ها را تنظیم کنید تا رابطه‌تان همیشه تحت کنترلتان باشد و زیادی عمیق نشود.
به این مردان اعتماد نکنید
- کسانی که از دوران آشنایی چنین رفتارهایی دارند، نه تنها قابل اعتماد نیستند، بلکه شما را برای ازدواج هم در نظر ندارند:
- به جای شناخت منطقی شما، سراغ جنبه‌های احساسی رابطه می‌رود.
- از آشنایی با خانواده شما، طفره می‌رود.
- عفت را زیر پا می‌گذارد، درخواست‌های نامشروع دارد یا درباره مسائل جنسی، تحریک‌کننده و نامتعارف با شما صحبت می‌کند.
- مایل است آشنایی‌تان طولانی شود و برای آن زمان مشخصی را اعلام نمی‌کند و بهانه می‌آورد که باید بیشتر باهم آشنا شویم!
- به شما می‌گوید که درگیر یک رابطه اجباری شده و خانواده‌اش دختر دیگری را برای او در نظر گرفته‌اند اما او مایل است از او فرار کند و شما را به همسری برگزیند.
- هر روز یک بهانه برای علنی‌کردن رابطه دارد و امروز و فردا می‌کند: درسم تمام شود، سربازی بروم، کار پیدا کنم، پس انداز داشته باشم، موافقت خانواده را جلب کنم و…
