مطرب، فیلمی علیه خانواده و خلاف مشیِ حلالزادگی
فیلم مُطرب، در نشان دادن واقعیت زندگی مطربها و طبقهی خرده بورژوا با زبان طنز شاید موفق عمل کرده باشد اما به طور کلی، مطرب، فیلمی ضد خانواده است که با برنامهریزی برای حلالزادگی یک نسل، منافات دارد.
دیالوگ فیلم برای روابط مقدس زناشویی، پس از آزادیِ مرد از زندان به همسرش: “بیا درهارو رو ببندیم، پنجرههارو ببندیم، پردههارو بکشیم و گفتوگو کنیم …” و بعد، از زبان نقش اصلی فیلم گفته میشود که حاصل این گفتوگو پس از ۹ ماه شد یک دختر.
به مضحکه گرفتن مجامعت جنسی در زندگی زناشویی، آنهم بدون برنامهریزی و تولید نسل از این طریق، خلاف سبک زندگی حلال زادگی است.
شوخیهای سخیف و مبتذل، جذاب نشان دادنِ گناه همباشی و فرزند خارج از روابط زناشوییِ خوانندهی زن ترکیهای در فیلم، از سایر مصادیق ضد خانواده بودن این فیلم است.
کشور ترکیه که روزی رؤیای تمدن اسلامی را در سر میپرورانْد، امروزه به دلیل شبیه کردن کشورش به کشورهای اروپایی و اجرای اسلام آمریکایی، یکی از کشورهایی است که در جنوب غربی آسیا با آمار زنازادگی و همباشی، فروپاشی خانواده را تجربه میکند.
درسی که میتوان از تفکر مطربیسم گرفت، این است که مطرب، برخلاف دیالوگ فیلم، هنرمند نیست و فرهنگ مطربیگری، هنر متعالی و متعهدی نیست که انسان طراز تربیت کند.