خودکم‌بینی
یکی از ماجراهای آزاردهنده برایم، استفاده مکرر از مردان، زنان و کودکان بور و چشم زاغ در تبلیغات تلویزیونی است. از ماست و خمیردندان بگیر تا بانک و پارکت!
آنقدر بچه بور و مرد چشم رنگی در تلویزیون هست در کل ایران نیست!
تیزرهای تبلیغاتی با هدف بیشتر دیده‌شدن و جلب توجه ساخته می‌شوند و در آن تمایز و تفاوت یک اصل است، اما اینجا اروپا نیست.
نژاد ایرانی بور و بلوند و چشم رنگی نیست. موارد استثنا را تعمیم کلی ندهیم و دست به تغییر ذائقه و تصور مردم نزنیم و آنها را متوهم نکنیم.
تبلیغات تلویزیون فقط فروش کالاها را افزایش نمی‌دهند بلکه به‌خاطر تکرار در ساعات طلایی و پربیننده، کوتاه و اثرگذار بودن، استفاده از رنگ و… روی ذائقه و سلیقه بصری مردم تأثیر می‌گذارد.
برای همین پدر و مادری که پوست تیره و چشم‌های سیاه دارند این روزها وقتی بچه‌شان در زایشگاه به‌دنیا می‌آید انتظار دارند مثل قوطی شانسی یک دفعه یک بچه بور و بلوند و موطلایی موفری و چشم رنگی از کار در بیاید!
چه اصراری بر استفاده از این همه کاراکتر با ظاهر اروپایی وجود دارد وقتی زن و مرد ایرانی با چشم سیاه و چهره گندمگون و نمکین، حتی جذابیت خیره‌کننده‌ای برای مخاطب غربی هم دارد و اصولاً این شبه بازیگران چقدر با زندگی واقعی ما جور درمی‌آیند و در خیابان و مدرسه و دانشگاه آنها را می‌بینیم؟!
شاید یکی از ریشه‌های این همه تلاش برخی از دختران و زنان برای بلوند و بورشدن و استفاده از لنزهای رنگی و گرایش پسرها به سمت مدل‌ها و مانکن شدن شبیه آنچه در فیلم‌های اروپایی می‌بینند را در تبلیغاتی از این دست بتوان یافت.
برخی از فعالان مدنی در دنیا در حال تلاش برای پاک‌کردن کلیشه مانکن باریک‌اندام هستند و آن را ظلم به انسان می‌دانند و ما در حال بازآفرینی کلیشه‌های دست چندم غربی!
احسان محمدی
https://www.instagram.com/p/B-KmABKH961/?igshid=zu8rgcmfr6xb
